These three magnificent galaxies are located in the constellation of Leo , known as the Leo Triplet , gathered here in one astronomical field of view.
This popular galaxy cluster can be observed in the evening sky around the vernal equinox of the Northern Hemisphere in April.
Imaging this collection is enjoyable and beautiful even with medium telescopes.
they can be introduced individually as NGC 3628 (left), M66 (bottom), and M65 (upper right).
All three are large spiral galaxies but tend to look dissimilar, because their galactic disks are tilted at different angles to our line of sight.
NGC 3628, also known as the Hamburger Galaxy, is temptingly seen edge-on, with obscuring dust lanes cutting across its puffy galactic plane.
The disks of M66 and M65 are both inclined enough to show off their spiral structure.
This gorgeous view of the region spans over 1 degree (two full moons) on the sky in a frame that covers over half a million light-years at the trio’s estimated distance of 30 million light-years.
Of course, the bright background stars in the photo belong to our own Milky Way galaxy.

Type : Galactic Cluster
Optic : GSO 8” RC With 0.67 Reducer
Focal Length : 1072 mm
Mount : Sky Watcher Az-Eq6
Camera : Canon EOS60D modified
ISO : 1250
Filters : –
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 4.5 Hour (90*3Min)
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : No
Dark Flat : Yes
Software: DeepSky Stacker, Photoshop
Date Taken : 30 March 2022
Place : Akbar Abad Village , Rivash , Iran

سه گانه اسد

این سه کهکشان باشکوه در صورت فلکی اسد قرار دارند ، که به سه گانه اسد معروف هستند، و در این تصویر دریک میدان دید جمع شده اند
این گروه کهکشانی محبوب در حوالی اعتدال بهاری نیمکره شمالی ، در فروردین ماه ، در آسمان شامگاهی قابل رصد هستند
تصویربرداری از این مجموعه حتی با استفاده از تلسکوپ های متوسط نیز لذتبخش و زیبا است
اسامی آنها به صورت جداگانه ان جی سی ۳۶۲۸ (چپ) ، مسیه ۶۵ (بالا سمت راست) و مسیه ۶۶ (پایین) است
هرسه کهکشان از نوع مارپیچی بزرگ هستند اما از دید ناظر زمینی ظاهر متفاوتی دارند، زیرا قرص های کهکشانی آنها با زوایای مختلفی نسبت به خط دید ما قرار گرفته اند
ان جی سی ۳۶۲۸ که به اسم کهکشان همبرگر نیز شناخته می شود، از نیمرخ دیده می شود و خطوط گرد و غبار تاریک، قرص پف کرده آن را قطع کرده است
کهکشان های ام ۶۵ و ام ۶۶ هر دو دارای زاویه تمایل کافی هستند تا بتوانیم ساختار مارپیچی آنها را ببینیم
این منظره زیبا بیش از 1 درجه (به اندازه دو برابرماه کامل) را در آسمان اشغال کرده که در واقع معادل وسعتی بیش از نیم میلیون سال نوری ، و در فاصله تقریبی ۳۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد
البته ستاره های پیش زمینه درخشان موجود در عکس ، متعلق به کهکشان راه شیری خودمان هستند
فروردین 1401

In the years that I have been pay astrophotography, I have always dedicated a fixed foot in my winter photography of a beautiful  And rich in non-stellar objects of orion constellation , from 14 mm focal lengths to focal lengths above 1000 mm.
This time, But , the goal was only to depict Barnard’s beautiful Loop, a large Emission nebula that houses the famous winter nebulae.
Barnard’s loop , is a diffuse nebula in the constellation of Orion,
The nebula was discovered in 1895 by E. E. Barnard on long duration film exposures.
However it may have been observed by William Herschel, one of the great nebula discoverers, in February 1786
Barnard’s Loop is too faint to be identified with the unaided eye. 
It is a semicircular arc that is about 300 light-years across.
And At 1,600 light years away From The Earth
In the center of the barnard’s Loop, two famous winter nebulae, the Orion Nebula and the Horsehead Nebula, can also be seen. Also, the M78 nebula in the corner of the image.

Type : Nebula & Star
Optic : Samyang Lens
Focal Length : 135 mm F/2 @ F/2.8
Mount : Sky-Watcher Az-Eq6
Camera : Canon 6D Modifeid
ISO : 800 & 1250
Filters : –
Guide Scope : –
Total EXP : 3.5 Hours ( 70*3Min )
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : –
Dark Flat : –
Software: DeepSky Stacker , Photoshop
Date Taken : 13 December 2020 & 7 December 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash ,Iran

حلقه بارنارد

در سالیانی که به عکاسی نجومی پرداخته ام همیشه یک پای ثابت عکاسی زمستانه ام به  صورت فلکی زیبا و غنی از اجرام غیر ستاره ای شکارچی اختصاص داشته است از فوکال ۱۴ میلیمتر تا فوکال های بالای ۱۰۰۰ میلیمتر
این بار اما هدف فقط به تصویر کشیدن حلقه زیبای بارنارد بود ، سحابی نشری بزرگی که در دل خود سحابی های معروف زمستان را جای داده است
حلقه بارنارد، یک سحابی پراکنده در صورت فلکی شکارچی است، این سحابی در سال ۱۸۹۵ توسط ادوارد امرسان بارنارد در نوردهی طولانی مدت روی فیلم عکاسی کشف شد
با این حال ممکن است توسط ویلیام هرشل، یکی از کاشفان بزرگ سحابی، در فوریه ۱۷۸۶ مشاهده شده باشد
حلقه بارنارد آنقدر ضعیف است که با چشم غیرمسلح ، قابل شناسایی نیست
این حلقه نیم دایره که حدود ۳۰۰ سال نوری وسعت دارد در فاصله ۱۶۰۰ سال نوری از زمین قرار دارد
در مرکز حلقه برنارد دو سحابی معروف زمستان ، سحابی جبار و سحابی سر اسب را میتوان مشاهده کرد همچنین سحابی ام ۷۸ را در گوشه تصویر
آذر ۱۳۹۹ –  آذر ۱۴۰۰

The large emission nebula , IC 1805 ,  in whole, like a human heart.
Sprawling across almost 200 light-years,  is a mix of glowing interstellar gas and dark dust clouds.
In the center of the Heart Nebula are young stars from the open star cluster Melotte 15 that are eroding away several picturesque dust pillars with their energetic light and winds
The nebula glows brightly in red light emitted by its most prominent element: hydrogen
This deep view of the region around the Heart Nebula spans about two degrees on the sky or about four times the diameter of the Full Moon.
The Heart Nebula is located about 7,500 light years away toward the constellation of Cassiopeia , in the Perseus spiral arm of our galaxy.

Type : Nebula
Optic : William Optic 71 F/4.9
Focal Length : 350 mm
Mount : Sky-Watcher AZ-EQ6
Camera : ZWO ASI 1600 MMC Pro
Gain : 139
Sensor temperature : -20
Filters : Astronomik Ha & OIII & SII 6 nm
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 14 Hours For HOO
            20 Hours For SHO
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : Yes
Dark Flat : –
Software : DeepSky Stacker , PixInsight , Photoshop
Date Taken : October 2020 – November & December 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash & Baghrood , Neyshabure , Iran

سحابی قلب

سحابی نشری بزرگ ، آی سی ۱۸۰۵ ، شبیه قلب انسان است ، به همین دلیل به این نام معروف شده است
با گستردگی تقریبی 200 سال نوری، ترکیبی از گازهای درخشان بین ستاره ای و ابرهای تیره است
در مرکز سحابی قلب، ستارگان جوانی از خوشه ستاره‌ای باز، میلوتو ۱۵ قرار دارند که با نور و بادهای پر انرژی خود چندین ستون غبار زیبا را از به وجود آورده اند
این سحابی با نور قرمزی می‌درخشد که از عنصر غالب آن یعنی هیدروژن ساطع می‌شود
این نمای عمیق از منطقه اطراف سحابی قلب حدود دو درجه در آسمان یا حدود چهار برابر قطر ماه کامل را در بر می گیرد
سحابی قلب در فاصله حدود 7500 سال نوری از ما  در صورت فلکی ذات‌الکرسی است و در بازوی برساوش در کهکشان راه شیری قرار دارد
آبان 1399 – آبان و آذر 1400

The Horsehead Nebula is a dark nebula in The molecular cloud is  Orion that sits near the easternmost point of the Orion constellation (Alnitak) and is 1,500 light-years from Earth
This object is in fact a cloud of dust that is placed in front of a nebula of light and emission. This mass, like the clouds of the Earth’s atmosphere, accidentally takes on such a shape.
The flame nebula, visible to the left of the horse’s head, is part of the Orion’s Molecular Cloud, the set in which new stars are born.
The reason for naming this nebula is quite clear, because it burns like fire and you can see its glow and dusty and dark lines in the picture.

Type : Nebula
Optic : William Optic 71 F/4.9
Focal Length : 350 mm
Mount : Sky-Watcher AZ-Eq6
Camera : ZWO ASI 1600 MMC Pro
Gain : 139
Sensor temperature : -20
Filters : Astronomik Ha & OIII & SII 6 nm
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 6.5 Hours For SHO
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : –
Dark Flat : –
Software : DeepSky Stacker , PixInsight , Photoshop
Date Taken : December 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash , Iran

سحابی سر اسب و شعله ۲

سحابی سراسب ، یک سحابی تاریک در ابرمولکولی شکارچی است که نزدیک به شرقی‌ترین نقطهٔ صورت فلکی شکارچی ( ستاره نطاق ) قرا گرفته ‌است و ۱۵۰۰ سال نوری  تا زمین فاصله دارد
این جرم درحقیقت غباری کدراست که در جلوی سحابی نشری و پرنوری قرار گرفته
و همچون ابرهای جو زمین به صورت اتفاقی چنین شکلی را به خود گرفته است
سحابی شعله که درسمت چپ سراسب نمایان است ، بخشی از ابر مولکولی شکارچی است، مجموعه‌ ای که درآن ستاره‌های نو متولد می‌شوند
دلیل نام گذاری این سحابی کاملا مشخص است ، چرا که مانند آتش ، شعله کشیده است و درخشش و خطوط غبار آلود و تیره‌ ی آن را در تصویر می‌بینید

آذر ۱۴۰۰

There are scenes of objects in the universe that seem imaginary
One of these objects , is the tadpoles imaginary nebula. IC 410
It seems that these imaginary tadpoles are moving towards a celestial lagoon in the center of the image
It is an emission nebula 12,000 light-years from us along the constellation Auriga
Partly obscured by background dust, the nebula is surrounded by a young star cluster called NGC 1893, which by its stellar winds excite the surrounding gases
Composed of denser cooler gas and dust the tadpoles are around 10 light-years long, potentially sites of ongoing star formation
Sculpted by wind and radiation from the cluster stars, their tails trail away from the cluster’s central region
This image is 9 hours of exposure using a GSO 8″ RC  telescope and a ASI 1600 ccd camera with Astronomik narrowband filters

Type : Nebula
Optic : GSO 8” RC F/8 With Astro Physics 0.67x Focal Reducer
Focal Length : 1072 mm
Mount : Sky-Watcher AZ-EQ6
Camera : ZWO ASI 1600 MMC Pro
Gain : 139
Sensor Temperature : -20
Filters : Astronomik Ha & OIII & SII 6nm
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 9.5 Hours SHO
           6 Hours HOO
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : Yes
Dark Flat : –
Software: DeepSky Stacker , PixInsight , Photoshop
Date Taken : 12-28 October 8 November 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash & Baghrood , Neyshabure , Iran

سحابی بچه قورباغه

در کیهان صحنه هایی از اجرام وجود دارند که تخیلی به نظر می رسند
یکی از این اجرام ، سحابی تخیلی بچه قورباغه هست. آی سی ۴۱۰
اینطور به نظر می رسد که این قورباغه های خیالی در حال حرکت به طرف تالابی آسمانی در مرکز تصویر هستند
این یک سحابی نشری است که در فاصله 12000 سال نوری از ما و در امتداد صورت فلکی ارابه ران قرار دارد
این سحابی که تا حدی توسط غبار پیش زمینه پوشیده شده است، یک خوشه ستاره ای جوان به نام ان جی سی ۱۸۹۳ را احاطه کرده است که بادهای ستاره ای این خوشه ، گازهای اطراف را تحریک می کند
این قورباغه ها که از گاز و غبار خنک تر و متراکم تر تشکیل شده اند، حدود 10 سال نوری طول دارند و احتمالاً مکانهایی برای تشکیل ستاره ها هستند
دم آنها که توسط باد و تشعشعات ستارگان خوشه ایجاد شده درحال دور شدن از ناحیه مرکزی خوشه است
این تصاویر با استفاده از تلسکوپ ریچی کرتین ۸ اینچی و سی سی دی تک رنگ با فیلترهای باند باریک استرونومیک وبیش از ۹ ساعت نوردهی در دو پالت هابل و بایکالر تهیه شده اند
مهر و آبان 1400

This area is an extremely active star-forming region, portion of the Pelican Nebula in the constellation of Cygnus
This shows an area of dense hydrogen gas and dust being eroded by the ultraviolet radiation from nearby hot stars.  It is classically known as an ionization front.
These smoke-sized dust grains formed in the cool atmospheres of young stars and were dispersed by stellar winds and explosions.
Impressive Herbig-Haro jets are seen emitted by a star on the up right that is helping to destroy the light year-long dust pillar that contains it.
The Pelican Nebula (IC 5067 and IC 5070) is about 2,000 light-years away and can be found with a small telescope to the northeast of the bright star Deneb.
This image is 19.5 hours of exposure using a GSO 8″ RC  telescope and a ASI 1600 ccd camera with Astronomik narrowband filters.

Type : Nebula
Optic : GSO 8” RC F/8  With Astro Physics 0.67x Focal Reducer
Focal Length : 1072 mm
Mount : Sky-Watcher AZ-EQ6
Camera : ZWO ASI 1600 MMC Pro
Gain : 139
Sensor Temperature : -20
Filters : Astronomik Ha & OIII & SII 6nm
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 19.5 Hours SHO
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : Yes
Dark Flat : –
Software: DeepSky Stacker , PixInsight , Photoshop
Date Taken : June , September , October 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash Iran

ستون ها و جت ها در سحابی پلیکان

این ناحیه یک منطقه ستاره ساز بسیار فعال است، بخشی از سحابی پلیکان در صورت فلکی قو
ناحیه ای از گاز هیدروژن متراکم و غبار در حال فرسایش توسط تابش فرابنفش ستارگان داغ مجاور را نمایش می دهد که به طور کلاسیک به عنوان یک جبهه یونیزاسیون شناخته می شود
این دانه های گرد و غبار دود مانند در جو خنک ستارگان جوان تشکیل شده و توسط بادهای ستاره ای و انفجارها پراکنده شده اند
جت های چشمگیردود مانند توسط ستاره موجود در سمت بالا و راست تصویر ساطع می شوند که به تخریب ستون غبارمنجر می شود که یک سال نوری طول آن هست
سحابی پلیکان (آی سی ۵۰۷۰ و آی سی ۵۰۶۷) حدود دو هزار سال نوری از ما فاصله دارد و می توان آن را با یک تلسکوپ کوچک در شمال شرقی ستاره درخشان دنب پیدا کرد
این تصویر با استفاده از تلسکوپ ریچی کرتین ۸ اینچی و سی سی دی تک رنگ با فیلترهای باند باریک استرونومیک وبیش از ۱۹ ساعت نوردهی تهیه شده است
خرداد تا آبان ۱۴۰۰

Familiar shapes in an unknown location ..!

On the left there are beams of lines in the clouds, and the shapes created in the clouds are similar to one continent,
The nebula is famous for its shape, which bears a striking resemblance to that of the North America continent
The North America Nebula is called NGC 7000
Another publication on the right of the North American Nebula is IC 5070, also known as the Pelican Nebula.
The two nebulae are separated by a molecular cloud of dark obscuring dust , are about 1500 light-years away
These nebulae can be seen with a binoculars in a dark sky and away from optical pollution. It should look at the northeast of the star of Dunb, the brightest constellation of the stars of the Swan
Imaging in a clear sky away from light pollution big cities and taken by narrowband filters
Here, the light of the elements of hydrogen, sulfur and oxygen is released, which is different in color(Hubble Palette).Right image
But in the image on the left, you can see the output of the narrow-band hydrogen and oxygen filters in the bi-color palette, which is closer to the true color of this beautiful object.
Below you can see the starless images of this nebula in both Hubble and Bicolor palettes
In the Starless image , the image looks like an art painting of this beautiful continent

Type : Nebula
Optic : William Optic 71 F/4.9
Focal Length : 350 mm
Mount : Sky-Watcher AZ-EQ6
Camera : ZWO ASI 1600 MMC Pro
Gain : 139
Sensor temperature : -20
Filters : Astronomik Ha & OIII & SII 6 nm
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 7.5 Hours For HOO
            10.5 Hours For SHO
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : Yes
Dark Flat : –
Software : DeepSky Stacker , PixInsight , Photoshop
Date Taken : 4 & 10 September 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash , Iran

سحابی آمریکای شمالی و پلیکان

اشکال آشنا در یک مکان ناشناخته

در سمت چپ خطوطی از پرتوهای نور وجود دارد و شکل های ایجاد شده در ابرها شبیه به یک قاره است
این سحابی به دلیل شکل ظاهری مشهور است که شباهت چشمگیری با قاره آمریکای شمالی دارد
سحابی آمریکای شمالی  ان جی سی ۷۰۰۰  نام دارد
انتشار دیگر در سمت راست و پایین سحابی آمریکای شمالی ، آی سی ۵۰۷۰ است که با نام سحابی قو (پلیکان) نیز شناخته می شود
این دو سحابی توسط یک ابر مولکولی از گرد و غبار تاریک مبهم از هم جدا شده اند و در فاصله ای نزدیک به 1500 سال نوری قرار دارند
این سحابی ها را می توان با یک دوربین دوچشمی در یک آسمان تاریک و به دور از آلودگی نوری مشاهده کرد. باید به شمال شرقی ستاره دنب نگاه کرد ، درخشان ترین ستاره صورت فلکی قو
تصویربرداری در آسمانی صاف و دور از آلودگی نوری شهرهای بزرگ و توسط فیلتر های باند باریک گرفته شده است
در اینجا ، نور عناصر هیدروژن ، گوگرد و اکسیژن آزاد می شود ، که رنگ آنها را در پالت هابل مشاهده میکنید ، تصویر راست
اما در تصویر سمت چپ ، خروجی فیلترهای باند باریک هیدروژن و اکسیژن را در پالت بایکالر مشاهده می کنید که به رنگ واقعی این جرم زیبا نزدیکتر است
در زیر می توانید تصاویر بدون ستاره این سحابی را در هر دو پالت هابل و بایکالرمشاهده کنید
در تصویر بدون ستاره ، تصویر شبیه یک نقاشی هنری از این قاره زیبا به نظر می رسد

شهریور 1400

In the heart of the Rosette Nebula lies a bright open cluster of stars that lights up the nebula.
The stars of NGC 2244 formed from the surrounding gas only a few million years ago.
A hot wind of particles streams away from the cluster stars and contributes to an already complex menagerie of gas and dust filaments while slowly evacuating the cluster center.
The Rosette Nebula’s center measures about 50 light-years across, lies about 4500 light-years away, and is visible with binoculars towards the constellation of the Unicorn (Monoceros).
A few years ago, the same area was photographed with a lower focal length, but due to the beauty of the dust in the center of the Rosette Nebula, careful planning was taken to record this beautiful cosmic object with a higher focal length and higher exposure.  

Type : Nebula
Optic : GSO 8” RC F/8  With Astro Physics 0.67x Focal Reducer
Focal Length : 1072 mm
Mount : Sky-Watcher AZ-EQ6
Camera : ZWO ASI 1600 MMC Pro
Gain : 139
Sensor Temperature : -20
Filters : Astronomik Ha & OIII & SII 6nm
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 12.5 Hours SHO
            9.5 Hours HOO
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : Yes
Dark Flat : –
Software: DeepSky Stacker , PixInsight , Photoshop
Date Taken : 3-13-14-16 February 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash & Baghrood , Neyshabure Iran

در قلب سحابی رزت

در قلب سحابی روزت، یک خوشه باز با ستاره هایی درخشان قرار دارد که سحابی را روشن کرده است
 ستاره های ان جی سی ۲۲۴۴، چند میلیون سال پیش، از گازهای اطراف، شکل گرفته اند
جریانی از هوای داغ از خوشه ستاره ای بیرون آمده و با رشته های پیچیده گاز و غبار که به آرامی مرکز خوشه را تخلیه می کنند، برهم کنش دارند
 گستردگی مرکز سحابی روزت، 50 سال نوری بوده و فاصله آن از ما 4500 سال نوری تخمین زده می شود و با یک دوربین دوچشمی در راستای صورت فلکی تک شاخ قابل مشاهده است
چند سال قبل تر همین ناحیه با فوکال پایین تر تصویر برداری کرده بودم اما بدلیل زیبایی غبارهای مرکز سحابی رزت برنامه ریزی دقیقی برای ثبت این جرم زیبای کیهانی با فوکال بالاتر و نوردهی بیشتر مد نظر قرار گرفت
بهمن ماه امسال ۱۳۹۹ شرایط آب و هوایی مناسب شد و با وجود برودت شدید رصدگاه ، طی چهار شب این ناحیه زیبا دوباره نورگیری شد
خروجی نهایی تصویر در دو قالب بایکالر و هابل خستگی چند روز نورگیری و ادیت این جرم رو جبران کرد
تصویرخروجی  پالت بایکالر و هابل است تقدیم به همه دوستداران آسمان شب به همراه تصاویر بدون ستاره این ناحیه زیبا

In the vast Orion Molecular Cloud complex, several bright blue nebulas are  apparent.
Pictured here are two of the most prominent reflection nebulas – dust clouds lit by the reflecting light of bright embedded stars.
The more famous nebula is M78, in the image center, To its above is the lesser known NGC 2071.
The Orion complex lies about 1500 light-years distant, contains the Orion and Horsehead nebulas, and covers much of the constellation of Orion.

Type : Nebula
Optic : GSO 8” RC F/8  With Astro Physics 0.67x Focal Reducer
Focal Length : 1072 mm
Mount : Sky-Watcher AZ-EQ6
Camera : Canon 60D Modifeid
ISO : 1250
Filters : –
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 3.4 Hours (40*5 Min)
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : Yes
Dark Flat : –
Software: DeepSky Stacker , PixInsight , Photoshop
Date Taken : January 13, 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash , Iran

M78سحابی

در مجموعه وسیع ابر مولکولی شکارچی ، چندین سحابی آبی روشن مشهود است
در اینجا تصویر دو تا ازبرجسته ترین سحابی بازتابی را مشاهده می کنید که در اثر نور بازتابی ستارگان پر نور بصورت درخشان و پر نور درآمده اند
سحابی معروف تر مسیه ۷۸ است ، در مرکز تصویر ، در بالای آن ان جی سی ۲۰۷۱ کمتر شناخته شده است
مجموعه شکارچی در حدود 1500 سال نوری از ما فاصله دارد ، حاوی سحابی شکارچی و سر اسب است و قسمت اعظم صورت فلکی شکارچی  را پوشش می دهد

دی ۱۳۹۹

Messier 106 is a spiral galaxy in the constellation Canes Venatici.
Also known as NGC 4258, M106 is about 80,000 light-years across and 23.5 million light-years away
It is one of the Swift galaxies, which means that the galaxy also radiates at abnormal wavelengths, which also indicates the presence of a large mass black hole at its center.
Another prominent spiral galaxy on the scene, viewed nearly edge-on, is NGC 4217 below and right of M106. The distance to NGC 4217 is , estimated to be about 60 million light-years.
NGC 4217 is a possible companion galaxy of Messier 106
Also, a number of other galaxies can be seen in the image.

Type : Spiral Galaxy
Optic : GSO 8” RC  With 0.67 Reducer
Focal Length : 1072 mm
Mount : Sky Watcher Az-Eq6
Camera : Canon EOS60D modified
ISO : 1250
Filters : –
Guide Scope : ASI 224 MC , PHD Guiding
Total EXP : 200 min (40*5)
Technique used : –
Dark : Yes
Flat : Yes
Bias : Yes
Dark Flat : No
Software: DeepSky Stacker, Photoshop
Date Taken : 13 January 2021
Place :  Akbar Abad Village , Rivash , Iran

کهکشان مسیه 106 و همدم ش

مسیه ۱۰۶ یک کهکشان مارپیچی در صورت فلکی تازیها است
فاصله اش تا زمین ۲۳.۵ میلیون سال نوری است و ۸۰ هزار سال نوری عرض دارد
و جزو کهکشانهای سویفرت به حساب می آید، که به این معنی است که کهکشان در طول موجهای
غیرعادی نیز تابش میکند، و این نیز نماینگر وجود یک سیاهچاله کلان جرم در مرکز آن است
کهکشان برجسته دیگری که از لبه دیده میشود ان جی سی ۴۲۱۷ است که در پایین و سمت
راست تصویر دیده میشود که حدود ۶۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد
ان جی سی ۴۲۱۷  احتمالا کهکشان همدم  ام ۱۰۶ است همچنین تعدادی کهکشان دیگر در تصویر قابل مشاهده است

دی 1399